Twee vriendinnen / compagnons.
De vader van Natasja had zijn eigen administratiekantoor aan huis.
Als kind kreeg Natasja daar al een en ander van mee. Toen haar vader ongeneeslijk ziek werd, heeft hij Bianca gevraagd zijn administratieknatoor over te nemen. Zij wilde dit wel doen, maar niet in haar eentje i.v.m. kleine kinderen thuis. Dus geen volledige bezetting op kantoor. Toen is er voorgesteld om Natasja erbij te vragen. Zij had wel zin in een nieuwe uitdaging naast NB Bouwkosten.
En zo namen zij uiteindelijk in 2011 het bedrijf over, De NB Groep: NB Bouwkosten & NB Administratie. Bianca als de accountant/specialist en Natasja ondersteunend met daarnaast haar bedrijf als calculator. Bouwcalculatie is erg projectmatig werken en zo bleek het de ideale combinatie voor Natasja.
Inmiddels runnen zij het bedrijf al heel wat jaren samen en omdat de laatste portretten gemaakt zijn in 2013 werd het tijd voor wat nieuwe beelden.
Om beurten heb ik de dames meegenomen aan de wandel in Avenhorn.
Al wandelend kwamen we tot mooie gesprekken. Natasja vertelde over haar jeugd, gezin van herkomst en het pad wat zij bewandeld heeft tot nu toe.
Ik zag een relaxte, enthousiaste en leergierige vrouw voor mijn lens. Zelfbewust en volop in ontwikkeling. Het klikte tussen ons en Natasja stelde zich makkelijk open.
Superleuk omdat dat ook de mogelijkheid biedt te verdiepen.
Zo raakten we in mooie gesprekken & een van de dingen die mij vooral bij is gebleven is haar interesse in de opleiding tot therapeut. Waar zij ooit vanuit een behoefte in aanraking kwam met coaches, is zij nu zelf een studie aan het volgen hiervoor.
Of het ervan gaat komen om dit als zelfstandige door te trekken, dat weet ze nog niet. De bouwcalculatie en administratie is ook haar ding en blijft leuk. Maar het een hoeft het ander niet in de weg te staan.
Wat ik bij Natasja ervaarde was een open blik, rust en ervaring op diverse vlakken. Deze 3 componenten gaan haar zeker helpen in dat wat ze aan wil gaan bieden.
Heel benieuwd wat de toekomst haar gaat brengen.
Een ander punt wat naar voren kwam tijdens onze wandeling was het feit dat haar compagnon, tevens haar beste vriendin is. Een hele mooie, waardevolle relatie. Toch maakt dat het soms ook niet gemakkelijk. Kun en durf je elkaar dan wel alles te zeggen?
Zo bespraken we het een en ander en nadat ik geproefd had bij Bianca hoe zij erin stond, zijn we samen gaan zitten aan de keukentafel. Eenmaal daar heb ik het gesprek geopend. Het begin is er nu. Beiden hebben kunnen vertellen wat hun dromen en ideeen zijn. Dat is het begin. Hoe het allemaal zal gaan verlopen, zal blijken.
Maar je wensen en ideeen kenbaar maken is wel essentieel.
Voor iedere vorm van relatie geldt tenslotte dat je moet blijven praten. Je ontwikkelt nu eenmaal binnen je werk, maar ook als persoon. En soms blijkt dat de koers wijzigt ten opzichte van hetgeen je voor ogen had.
Is dat erg? Helemaal niet. Alleen is het wel belangrijk om de ander daarin mee te nemen. Dan ontstaat er begrip. Je kunt het soms niet leuk vinden of jammer…maar dan is iemand wel eerlijk tegen je geweest.
En wie weet vind je elkaar ineens in de toekomstdromen die je voor ogen hebt?
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden zeg ik altijd. Het is niet zwart of wit…kijk ook eens naar de grijze vlakken 😉